Palabras en setembro, que nos trae o outono
Un souto é un emblema dos nosos bosques autóctonos. O castiñeiro cede apelido a moitos galegos, por algo é a especie arbórea mais nosa. A castaña, é o froito que salvou da fame a moita xente das nosas aldeas, no pasado do éxodo.
O castiñeiro e o souto amarillean coa luz de outono, cando quedan en soidade tras entregarnos o seu froito. Entón, locen o seu mellor policromía para dar cor á montaña máis impresionantemente bela desde a súa media ladeira. Preto do souto, os cumes volveranse pronto de neve para lembrarnos que por elas pastan cervos, corzos e gamos, un pouco máis aló do lugar onde a auga salta en fervenza buscando destino. Os soutos de castiñeiros mais fermosos acharémolos sempre nas ladeiras de Ancares, nas devesas do Courel ou máis aló do Invernadoiro, por Vilariño de Conso. Neste municipio ourensán a castaña é fonte de riqueza ben aproveitada e os soutos motivo de visita para quen busca a paz da media montaña.
Comentarios
Publicar un comentario