Publicacións

Mostrando publicacións desta data: Setembro, 2022
Imaxe
Palabras en setembro ,    que nos trae o outono                 Fonte imaxes e texto: https://www.galiciaunica.es/paisajes-y-frutos-de-otono/  Un souto é un emblema dos nosos bosques autóctonos. O castiñeiro cede apelido a moitos galegos, por algo é a especie arbórea mais nosa. A castaña, é o froito que salvou da fame a moita xente das nosas aldeas, no pasado do éxodo.         O castiñeiro de Pumbariño é o máis grande e antigo de Galicia. Está no souto de    Rozabales , Manzaneda.   O castiñeiro e o souto amarillean coa luz de outono, cando quedan en soidade tras entregarnos o seu froito. Entón, locen o seu mellor policromía para dar cor á montaña máis impresionantemente bela desde a súa media ladeira. Preto do souto , os cumes volveranse pronto de neve para lembrarnos que por elas pastan cervos, corzos e gamos , un pouco máis aló do lugar onde a auga salta en fervenza buscando destino. Os soutos de castiñeiros mais fermosos acharémolos sempre nas ladeiras de Ancares,
Imaxe
  Palabras en setembro ,  coidamos a pel  
Imaxe
Palabras en setembro ,  empeza a escola IES Urbano Lugrís
Imaxe
  Palabras en agosto-setembro ,    relacionadas co cabelo  Peita Este peite, do primeiro cuarto do século XIX, está realizada en prata sobredorada á vista e prata na súa cor por detrás, con debuxo cincelado. Está decorada por unha orla de puntos e un medallón central con efixie de Fernando VII (reinado de 1808 a 1833) rodeado por unha coroa de loureiro, cintas e unha coroa na parte superior. O tema da efixie de Fernando VII será moi utilizado no primeiro terzo do século XIX, tendo relación coas medallas coñecidas popularmente como "fernandicos". Ao principio, estas medallas representaban unha efixie recoñecible pero co paso do tempo lembran a un emperador romano ou a un santo. O peite ten a súa orixe no peite que unha vez cumprida a súa función deixábase cravado no rodete, servindo de soporte ao manto ou mantilla. O predecesor inmediato do peite atopámolo no século XVIII, por mor do descubrimento das ruínas de Pompeya e Herculano, que trouxo consigo unha verdadeira febre polo